Przejdź do zawartości

Luis Sáenz Peña

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luis Sáenz Peña
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1822
Buenos Aires

Data śmierci

4 grudnia 1907

Prezydent Argentyny
Okres

od 12 października 1892
do 23 stycznia 1895

Przynależność polityczna

Partido Autonomista Nacional

Wiceprezydent

José Evaristo Uriburu

Poprzednik

Carlos Pellegrini

Następca

José Evaristo Uriburu

podpis

Luis Sáenz Peña (ur. 2 kwietnia 1822 w Buenos Aires, zm. 4 grudnia 1907 tamże) – argentyński prawnik i polityk. Prezydent Argentyny w latach 1892-1895. Jego synem był Roque Sáenz Peña, prezydent Argentyny w latach 1910-1914.

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Buenos Aires. W 1860 brał udział w pracach konwencji konstytucyjnej w Buenos Aires, w czasie której propagował włączenie swego regionu w skład Konfederacji Argentyńskiej. W trakcie swej kariery politycznej był m.in. regionalnym senatorem (1870), wicegubernatorem prowincji Buenos Aires (1874), prezesem centralnego banku swej prowincji oraz przewodniczącym Sądu Najwyższego Buenos Aires. Pełnił również funkcję ministra w rządzie prezydenta Carlosa Pellegriniego[1].

Został wybrany na stanowisko prezydenta Argentyny 10 kwietnia 1892 wraz z José Evaristo Uriburu, który był kandydatem na wiceprezydenta[2].

W historii Argentyny zapisał się jako prezydent słaby i kontrolowany przez Julio Argentino Roca. Jego rządem targały bezustanne kryzysy gabinetowe, wynikające z ciągłych konfliktów między ówczesnymi głównymi siłami politycznymi kraju – rokistami (zwolennikami Julio Argentino Roca) oraz politykami skupionymi wokół Unión Cívica Nacional (tak zwani cívicos)[3].

Luis Sáenz Peña był prezydentem w czasie, gdy potęgą polityczną stawał się także ruch radykałów (partia Unión Cívica Radical). W 1893 radykalni politycy na czele z Leandro N. Alemem doprowadzili do wybuchu rewolucji, która objęła szczególnie silnie prowincję Buenos Aires, Tucumán, San Luis i Santa Fe[4].

Ze względu na ciągłe kryzysy polityczne oraz fakt, iż Kongres Narodowy poparł udzielenie amnestii uczestnikom buntu z 1893, Sáenz Peña złożył rezygnację z funkcji prezydenta[1]. Zgodnie z argentyńskim prawem na stanowisku do końca sześcioletniej kadencji zastąpił go wiceprezydent José Evaristo Uriburu.

Pochowany na Cementerio de la Recoleta[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Luis Saenz Peña (1822-1907). [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-15)]. (hiszp.).
  2. Presidentes y ministros de Argentina (1776-2014). ElHistoriador. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)]. (hiszp.).
  3. Presidente de Luis Sáenz Peña. todo-argentina.net. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-31)]. (hiszp.).
  4. Феликс Луна: Краткая история аргентинцев. Москва: 2010, s. 138. ISBN 978-5-7777-0491-7.
  5. Dr Luis Sáenz Peña. Find A Grave. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-15)]. (ang.).